Finnegan’s Wake - (Bedad revives, see how he rises!)

Ο Tim Finnegan έχει γεννηθεί με μία έμφυτη αγάπη για το αλκοόλ.
Την αγάπη αυτή την πληρώνει με το χειρότερο τρόπο, ένα τέλος παράδοξο, παντελώς χαζό και ατυχές.
Στην κηδεία του δείχνει ποιος πραγματικά ήταν σε όλη του την ζωή...

Ένας πραγματικά ευηπόληπτος πολίτης, ένας gentleman της τοπικής κοινωνίας που για να «ανατείλλει στην κοινωνία» δούλευε ως μεταφορέας τούβλων και άλλων παρομοίων οικοδομικών υλικών.

Το κομμάτι ανήκει στην συνομωταξία των κωμικών παραδοσιακών κομματιών του Έιρε.

Οι τεράστιοι στο νησί Clancy Brothers, αφού εξαίρουν μια μοναδικότητα του κομματιού, την αναφορά στην ιρλανδική καταγωγή της λέξης ουίσκι (-νερό της φωτιάς, σαν τη βότκα ένα πράμα), κάνουν μια μεγάλη εισαγωγή στην οποία εν μέσω της ακατάσχετης πολυλογίας τους, αναφέρουν την αγάπη του διάσημου ουισκοπατέρα λογοτέχνη Τζέιμς Τζόις για το κομμάτι, που έγινε η ρίζα ενός εκ των μεγαλύτερων έργων του.

Αποτέλεσε λένε πηγή έμπνευσης για το θεωρούμενο ως αριστούργημα και από τα πλέον δύσκολα λογοτεχνικά έργα γραμμένα στα αγγλικά, τό ομώνυμο βιβλίο του Finnegan's Wake, το οποίο έκανε 17 χρόνια να ολοκληρώσει.  Οι Clancy... μπορεί να μην φαίνονται πιωμένοι, αλλά είναι…  Ακόμα κι αν η προφορά σας ακούγεται δύσκολη προσπαθήστε (όχι πιωμένοι) νακαταλάβετε τι λένε τα άτομα εδώ.

Ο Τιμ λέγεται ότι έπινε κάθε βράδυ, δίχως εξαίρεση. Μια μέρα του συμβαίνει εργατικό ατύχημα, βλέπετε δεν γίνονται μόνο τώρα χωρίς να μιλάει κανένας, τα ίδια γίνονταν πάντα.

Ο άτυχος προλετάριος πέφτει κατά την διάρκεια της εργασίας του και σπάει το κεφάλι του.
Ο Tim Finnegan, πιωμένος, δεν ανταπεξέρχεται.
Ο θάνατος τον βρίσκει ακαριαία.

Τον ντύνουν σε ένα λευκότατο κουστούμι, όμορφο λέγανε όλοι, και τον ανεβάζουν στο νεκροκρέβατο με ένα μπουκάλι –ουίσκι προς τιμήν του.

Πάλι οι The Dubliners ήταν που ξανάβαλαν το κομμάτι για τα καλά στον 20^ο αιώνα στην μουσική βιομηχανία, εδώ σε ένα live με τον ανυπέρβλητο Ronnie Drew

                              

(Nαι, απ' όλες τις εκτελέσεις στο youtube ήταν ότι πιο παραδοσιακό και παλίο βρήκα,χε χε!!!)
 

Το κομμάτι είναι γεμάτο ιρλανδικές εκφράσεις και ιδιωματισμούς και είναι αρκετά ακαταλαβίστικο ακόμα και για τους άλλους Βρετανούς αλλά και αρκετούς Ιρλανδούς.

Στην κηδεία η κυρία Finnegan προσφέρει κέικ και τσάι στους καλεσμένους για να σπάσει ο πάγος και έρχεται η ώρα να πιουν ένα πατροπαράδοτο ουίσκι… Στην υγειά του ρε αδερφέ και τέτχια...

Η χήρα Biddy Malone άξαφνα ξεσπά μπροστά στους παρεβρισκόμενους αποκαλύπτοντας κάποια ιδιαίτερη συμπάθεια που είχε προς τον μακαρίτη.

Το τραγούδι δεν ενημερώνει τί είδους "συμπάθεια" ήταν αύτή και μέχρι που "επεκτεινόταν"...Για ρομάντσο προτιμήστε τους Celtic Connection.

Αλλά όπως καταλαβαίνετε στις ατάκες της "such a nice clean corpse did you ever see?"
" Tim, auvreen (=darling)! Why did you die?" όλοι οι παρεβρισκόμενοι μένουν έκπληκτοι. Το πράγμα πάει μακριά...

Η κυρία Molly McGhee παραπονιέται, η  Mary Murphy προσπαθεί να την συνετίσει, ίσως είναι κάποιο λάθος της λέει, κάποια παρεξήγηση. Οι ρυθμοί απογειώνονται σταδιακά καθώς τα θηλυκά αρχίζουν τα μαλλιοτραβήγματα...

Και αρχίζουν γιατί η Biddy Malone είναι αυτή που ρίχνει άμεσα μια μπουνιά στο στόμα (“belt in the gob”) της Molly και το πάρτι αρχίζει. Τα shillelagh (παραδοσιακά μπαστούνια) βγαίνουν έξω, και όποιον πάρει ο χάρος, τα ουίσκια πετάνε από άκρη σε άκρη, κακός χαμός...

Η εκτέλεση των Irish Rovers που κόβει αυτιά εδώ… Επρόκειτο, σε αρκετές εκδοχές για «εμφύλιο» πόλεμο μεταξύ συγγενών και φίλων. Μα ήταν δυνατόν τώρα, τέτχια πράγματα, σε τέτοια στιγμή..;

Οι ρίζες του τραγουδιού χάνονται στον χρόνο, αλλά και να τις βρίσκαμε, αυτό θα σας λέγαμε, για να συνεισφέρουμε στο μύθο. Είναι πάντως σίγουρα κομμάτι του 19^ου αιώνα.

Πολλοί Ιρλανδοί επόμενων γενεών έπαθαν κάτιτις όταν το άκουσαν από τους Dropkick Murphys, όταν τα παλλικάρια το διασκεύασαν στο γνωστό όλα ή τίποτα ύφος τους…

Καθώς συνεχίζεται η μάχη, ο Mickey Maloney σκύβει να αποφύγει –τι άλλο;- ένα μπουκάλι,  το οποίο προσγειώνεται –ω ναι!- πάνω στην κεφάλα του άτυχου Tim Finnegan λουζοντάς τον με ...ουίσκι.

Άξαφνα όλοι κοκκαλώνουν, καθώς ο Τιμ αναστένεται και σηκώνεται, λόγω φυσικά της υπερφυσικής δύναμης που του έδωσε το ουίσκι!!!

Όλοι έκπληκτοι τον ακούν να φωνάζει καλά τι κάνετε, πετάτε τα ουίσκι σαν ξυράφια (αντί να τα πίνετε!)...Ρεεεεε!!!!!

Το κομμάτι τελείωνει εκεί, τελείως απότομα, χωρίς να μας ενημερώνει τι έγινε στην συνέχεια.
O Johnny Logan μας δίνει μία πιωμένη εκτέλεση με διαφοροποιημένους στίχους.

Φυσικά πρόκειται για τον ύμνο όλων των μέθυσων και «ουισκοπατέρων» της χώρας, ένα κομμάτι εξαιρετικά αγαπητό μα όχι και τόσο διάσημο όσο θα του έπρεπε λόγω του ότι αναφέρεται στην παθολογική σχέση του ήρωα με το αλκοόλ.

Είναι όμως ένα παραδοσιακό ιρλανδικό κομμάτι που έχει επιτέλους καλό –ή ασαφές έστω- τέλος, σε αντίθεση με αρκετά κλασσικά, όπως το Whiskey In The Jar, το Drunken Sailor ή το Irish Rover,  στα οποία οι ήρωες στο τέλος πάντα βρίσκονται σε τραγικό αδιέξοδο ή δεν έχουν βρεί τη λύση.