22.12.11

2011 - ΔΙ ΜΠΕΣΤ ΟΒΒΒ....


Τέλος το 2011, και να μια ανασκόπηση της χρονιάς μέσω κυκλοφοριών και ανθρώπων που μας απασχολούν...
Όπως γίνεται πάντα βέβαια, πολλά φετινά πράματα θα τα πάρουμε χαμπάρι αργότερα ή και πολύ μετά, ενώ αρκετά πράματα είναι ακόμα στο ...ράφι προς ακρόαση. 

Το αφιέρωμα είναι με ημερολογιακή μορφή, με βάση τις επίσημες ημερομηνίες κυκλοφοριών.
Vamos!!!
Γενάρης
Αν οι στίχοι στο The Hymn of a Broken Man ήταν αντάξιοι των συνθέσεων θα μιλάγαμε για ένα κλασσικό
album από τους Times of Grace. Και έτσι πάντως σπέρνει, ειδικά για όσους γουστάρουν Killswitch Engage στυλ. Λογικό αφού μιλάμε για δύο πρώην μέλη της μπάντας.

25/1: Οι οπαδοί του Rob Zombie, μετά την περσινή κρυάδα που μας επιφύλαξε ο μεγάλος, φχαριστηθήκαμε το Antihero των The Bronx Casket Co. που δεν άρεσε όμως στους -όχι και άπειρους- οπαδούς τους.

Φλεβάρης
22/2:
Darkest Hour – The Human Romance
Δισκάρα από τις λίγες από τα παλληκάρια από την Ουάσινγκτον. Ένα άλμπουμ με ήχο και ατμόσφαιρα κουτί για τη χρονιά που πέρασε.

(Kανόνικά εδώ έπρεπε να μπει το Terra Solaris, αλλά το έκοψε η παραγωγή
επειδή είναι 9λεπτο οπότε μπήκε το "πιασάρικο" Savor the Kill)


Την ίδια μέρα έρχεται και το Beast από τους Devildriver. Το πρώτο άλμπουμ στην καριέρα τους που με άφησε αδιάφορο και δεν νομίζω ότι είμαι ο μόνος.

23/2: Οι
Turmion Kätilöt από τη Φινλανδία μας κάνουν τα μυαλά κομπόστα στο industrial-cyber-ebm Perstechnique. Οι Kätilöt δεν παίζουν κάτι καινούριο, αλλά ο ήχος τους είναι εντυπωσιακός. Οι φίλοι του ήχου έστησαν χορό με το...


25/2: Εκπληκτικό το industrial/aggro/ebm χτύπημα του Νορβηγού Sebastian Komor με το solo-project του Komor Kommando στο όνομα και πράμα "Oil, Steel & Rhythm".

28/2: Οι Jag Panzer παραδίδουν μαθήματα στο The Scourge of the Light. Άμα το χεις, το χεις, τελείωσε. Δυστυχώς μας τελείωσε και η μπάντα, μία από τις πιο υποτιμημένες όλων των εποχών. Αυτή ήταν η μουσική βιομηχανία -προ ιντερνετ: να ανεβάζει μετριότητες στον ουρανό και να αφήνει θεούς στην ψάθα...
Μάρτης
1/3:
Going Out in Style από τους Dropkick Murphys που έχουν γίνει πλέον ενοχλητικά διάσημοι στο USA και αυτό μάλλον έπαιξε ρόλο και στον ήχο τους. Χωρίς να είναι κακό -το αντίθετο- το φετινό αλμπουμ είναι το πιο χαμηλών τόνων αλλά και το πλέον κοντινό στις ιρλανδικές ρίζες τους... Αλλά από όλα τα δισκάκια τους, στο μέλλον αυτό θα το βάζετε τελευταίο να παίζει.


Tην ίδια μέρα (1/3) σκάει μύτη το γαμάτο Darker Handcraft των Trap Them που δεν αφήνει τίποτα όρθιο. Hardκοριά σουηδοκομμένη με "fuck slow songs" αισθητική που τόσο γουστέρνουμε.


29/3: Kι άλλη κυκλοφορία από τον Max Cavalera, που εδώ και 3-4 χρόνια γράφει ασταμάτητα. Εγκυκλοπαίδεια θα χε γράψει με όλα αυτά, τα οποία μάλιστα και τα κυκλοφορεί (άπαντα). Αποτέλεσμα το αδιάφορο Blunt Force Trauma υπό την ταμπέλα των Cavalera Conspirancy. Έχω ήδη αρχίσει τα βουντού προκειμένου να ανανήψει ο Max γιατί τα πράγματα δεν πάνε καλά.
Απρίλης
12/4:
Οι αγαπημένοι Red Fang επιστρέφουν με την αμμοβολή που ονομάζεται Murder the Mountains (με διαφορά ο καλύτερος τίτλος άλμπουμ εδώ και χρόνια)
22/4:
Σε σταθερά υψηλό επίπεδο γκριζίλας και με κάποιες μεγάλες στιγμές συνεχίζουν οι μεγάλοι και σίγουροι Primordial με το Redemption at the Puritan's Hand.

25/4: Οι Skindred δεν αφήνουν κάτι ιδιαίτερο με το Union Black, αλλά μια μέρα μετά, στις
26/4: όλοι οι τρελοί φωνάζουν «Είναι τρελός-είναι τρελός ο Γερμανός».
What the Fuck ? (έλα ντε) από τον Sascha Konietzko και τους KMFDM.

(Δεν τακίμιασε τυχαία με τον Al Jourgensen)

27/4: Έρχεται η καλύτερη ελληνική κυκλοφορία της χρονιάς, το Macho Libre των Planet of Zeus. Τώρα πια τους έμαθαν και όσοι δεν τους ήξεραν, τους άκουσαν για τα καλά και έξω, γύρισαν το καλύτερο βίντεο που έχει φκιαχτεί από ελληνική μπάντα, ενώ όλοι παντού και πάντα αναρωτιούνται πόσο πιο γνωστοί θα ήταν αν δεν ήταν Έλληνες


Μάης
Ο μήνας των υπερπαραγωγών από δύο μπάντες-οδηγούς η κάθε μία στον ήχο της. Αλλά όχι μόνο...
10/5: Οι
AC/DC εδώ και 15 χρόνια βγάζουν δίσκο με μόνο στόχο να κάνουν περιοδεία και να βγάλουν από αυτήν ένα live που ανά 5ετία περίπου ορίζει τις εξελίξεις στον τομέα της παραγωγής. Έτσι και φέτος, πάλι καταφέρνουν να ξεχωρίσουν από τα εκατομμύρια των κυκλοφοριών στον κλασσικό ήχο, βγάζοντας ένα ανατριχιαστικό σε σκηνοθεσία-απόδοση-συμμετοχή κόσμου DVD live από την Αργεντινή… To Live At River Plate είναι ήδη πρωτοπόρος. (Γ)κάβλα!


Μετά από 15 μέρες, στις
23/5: έρχεται μια παρόμοια υπερπαραγωγή από τους
Prodigy, που με το World’s On Fire βάζουν την σφραγίδα στην ολική επαναφορά των δύο τελευταίων χρόνων με το Invaders Must Die. Mε σκηνοθεσία να σου χαλάσει τα μάτια και τα μυαλά.


27/5: To V των Karma to Burn έχει μεγάλα αρχίδια, πάει τέλος! Άσε που μάθαμε ότι δεν είναι μουγγοί (στη νεότερη φάση τους τουλάχιστον)! Όμως, ας αλλάξουν τροπάρι με τους ηλίθιους τίτλους αριθμούς .... Όσες φορές και να τα ακούς και να καραγουστάρεις δεν μπορείς να θυμηθείς αν το κομμάτι λέγεται 45 ή 26 ή 53... Ήλεος. Εδώ ένα κομμάτι με φωνητικά και χωρίς τίτλο-αριθμό (όχι το καλύτερο του δίσκου-τα καλύτερα είναι πάλι αριθμοί!).


31/5: Οι Flogging Molly στο Speed of Darkness συνεχίζουν όσο κανείς στο πνεύμα των καιρών και πάντα στο υψηλό επίπεδο που οι ίδιοι έθεσαν για την πάρτη τους.


Ιούνης
15/6:
Oι In Flames στο Sounds of a Playground Fading οριστικοποίησαν ότι μπαίνουν σε καινούρια και δύσκολα μονοπάτια. Ο δίσκος δεν άρεσε στους φανατίλες και δεν ρίχνω και πολύ άδικο, έχουν πολλά επιχειρήματα. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι λείπουν και οι πολύ καλές στιγμές. Αλλά ναι, οι παλιοί καλοί In Flames μας τελείωσαν εδώ και χρόνια, μην περιμένετε παλιές δόξες.


24/6:
Oι Sepultura παρουσιάζουν το ενδιαφέρον Kairos. Aν διαφωνείτε, θυμηθείτε (αν... μπορέσετε) τις τελευταίες δουλειές τους.
Ιούλης
31/8: Οι (δισεκατομμύρία) οπαδοί των ισπανών τρανσο-ινταστριαλο-ι-μπι-εμ-άδων Xperiment χαιρόμαστε ιδιαίτερα με το Visions of Destruction.



Αύγουστος
2/8: Βγαίνει τo Ιn Waves των Trivium που το γουστάρουν ακόμα και τύποι που δεν τους θεωρούσαν τίποτα ιδιαίτερο στο παρελθόν αλλά ξενερώνει αρκετούς φανατικούς τους. Εγώ ανήκω στους πρώτους οπότε πάρε να χεις.
Σεπτέ(μ)βρης
12/9:
Mία μεγάλη επιστροφή με τον Joey Belladona πίσω από τα μικρόφωνα για πρώτη φορά μετά από 21 χρόνια στο αξιοπρεπές Worship Music των γιγάντων Anthrax. Όσοι ματαίως περιμένανε οι Anthrax να βγάλουν πρωτοποριακά πράματα μετά από τόσα χρόνια απογοητεύτηκαν. Δεν ξέρω τι περίμεναν.


22/9: Vektor πήραν μυαλά με το (ας το πούμε έτσι) progressive thrash τους, σε έναν εκπληκτικά ενδιαφέρον δίσκο, το Outer Isolation, βγαλμένο κατευθείαν από το ψυχιατρείο.

27/9: Όταν στέκεσαι αντάξιος των πανύψηλων προσδοκιών που εσύ έχεις βάλει και ανταποκρίνεσαι στην παγκόσμια αναμονή που εσύ έχεις δημιουργήσει με τέτοιο αποθεωτικό τρόπο, ε, τότε πρέπει να είσαι οι Machine Head και να βγάζεις δισκάρες όπως το Unto the Locust. (Γκρίνια: στο Γκρέσια δεν είχε την αποδοχή που είχε το πάνβαρυ και διαφορετικό Blackening, προφανώς επειδή έτσι τους είπαν τα "μίντια" να λένε)


Την ίδια μέρα (27/9) οι -όλο και περισσότεροι παγκοσμίως- φίλοι των Mastodon πανυγήριζαν με το The Hunter.Oκτώβρης
4/10:
O Wayne Static απογοητεύει τους άρρωστους οπαδούς των Static-X (εμάς) με το προσωπικό του Pighammer. Δεν μας νοιάζουν τα solo lp, αλλά υπάρχει φόβος ότι την κάτω βόλτα που έχει πάρει θα την μεταφέρει και στην μπάντα (πράμα που άρχισε να το κάνει ήδη). Σοβαρέψου Wayne!


11/10: Αρέσουν οι Five Finger Death Punch στο ευχάριστο American Capitalist. Μια χαρά, αλλά τίποτα περισσότερο. Στο Αμέρικα πάντως έχουν τις πλάτες να έχουν γίνει φίρμες.
26/10: Κυρίες και κύριοι και λοιποί
headbangers υποκλιθείτε στους Riot που επιστρέφουν με το Thundersteel line-up για το γαμάτο Immortal Soul! Johnnys Back Again! (Κάλλιο αργά παρά ποτές=για πρώτη φορά στην καριέρα τους υπήρξε σωστή προώθηση κάποιας δουλειάς τους - πρώτη φορά σε 35 χρόνια!)

Νοέ(μ)βρης
21/11: Πως ακούγεται ένα
live από μία γαμάτη πωρωτική μπάντα, στην καλύτερη περίοδο της καριέρας της; Όπως το Live from Beyond Hell/Above Heaven των Volbeat.

Δεκέ(μ)βρης
Καθώς ο Τ
epito ανεβάζει το ένα μετά το άλλο τα βιντεάκια του Al για το φκιάξιμο του καινούριου των Ministry, το κεφάλι μας έχει καεί τελείως και το Relapse της 30ης Μαρτίου του 2012 θα είναι –ότι κι αν είναι- το γεγονός της χρονιάς.
Οι φήμες –για να αναφέρω μόνο τα μεγάλα ονόματα- θέλουν τους Tool, τους Soulfly (πάλι!) και τους Fear Factory, τους Kreator, τους QOTSA, τους Prong, τους Testament (οι μόνοι παλιοθρασάδες με νέα πνοή) να έρχονται με νέο υλικό.
Ποιος ξέρει επίσης τι άλλες μπάντες από παλιούς καιρούς θα μάθουμε, και κυρίως τι καινούριο κελεπούρι θα εμφανιστεί...

ΥΓ: Εδώ το αντίστοιχο κείμενο για το 2010

Δεν υπάρχουν σχόλια: